دلت را بتکان
غصه هایت که ریخت تو هم همه را فرموش کن...
دلت را بتکان
اشتباه هایت وقتى افتاد روى زمین بگذار همان جا بماند
فقط از بین اشتباه هایت یک تجربه را بیرون بکش قاب کن و بزن به دیوار دلت...
دلت را محکم تر اگر بتکانى تمام کینه هایت هم میریزد
و تمام آن غم هاى بزرگ و همه حسرت ها و آرزوهایت...
حالا آرام تر، آرام تر بتکان تا خاطره هایت نیفتد
تلخ یا شیرین، چه تفاوتى مى کند؟ خاطره، خاطره است باید باشد، باید بماند...
کافى است؟؟؟
نه هنوز دلت خاک دارد، یک تکان دیگر بس است، تکاندى؟
دلت را ببین! چقدر تمیز شد... دلت سبک شد؟
حالا این دل جاى " او " است
دعوتش کن...
این دل مال " او " است
همه چیزریخت از دلت همه چیز افتاد، و حالا...
و حالا
تو ماندى و یک دل
یک دل و یک قاب تجربه
یک قاب تجربه و مشتى خاطره
مشـتـــى خاطــــــره و یـــک " او"
"خانه تکانى دلت مبارک "
سلام عزیزم وبلاگ زیبایی داری.گاهی سری به مابزن ونظرات وانقاداتتم بگو.ممنون میشم.سالم وشادباشی.