اندیشه ی ناب

به نام هستى رز و عشق

اندیشه ی ناب

به نام هستى رز و عشق

نگو * بگو

نگو - بگو


نگو چرا هر چه می دوم به جایی نمی رسم؟بگو من با اندیشه ام می دوم نه با پاهایم!اندیشه مرا به جایی خواهد رساند که پا یارای رسیدن به آنجا را نخواهد داشت.


نگو چرا شرایط هیچ وقت مساعد نیست؟بگو اگر ندانم به سوی کدامین بندر باید بادبان برافرازم هیچ بادی مساعد نخواهد بود.


نگو چرا هیچ تحولی ایجاد نمی شود؟بگو ممکن است جاده ای منحنی دقیقا سر همین پیچ ظاهر شود که مسیر مرا متحول کند.


نگو چرا راه رسیدن به خوشبختی پر فراز و نشیب است؟بگو ما صعود خود را از قله آغاز نمی کنیم بلکه از پایین ترین نقطه آغاز می کنیم.هدف آفرینش یعنی دعوت به صعود برای کشف بدترین ها!


نظرات 4 + ارسال نظر
زهرا شنبه 16 بهمن‌ماه سال 1389 ساعت 08:23 ب.ظ

سلام
آجی جون هم مطلبات وهم عکس های قشنگی گذاشتی

موفق باشی

مهران شنبه 16 بهمن‌ماه سال 1389 ساعت 08:24 ب.ظ

عالی است

مریم جمعه 22 بهمن‌ماه سال 1389 ساعت 03:36 ب.ظ

قشنگه ولی چراهای زیادی در ذهنم هست که هرکار کردم نشد برایش به این شیوه جوابی بیابم

دوست صمیمیت ُ فاطمه. سه‌شنبه 10 اسفند‌ماه سال 1389 ساعت 08:43 ب.ظ

عزیزم مطالب زیباست. همچنین عنوان. ولی بهتر این است که به جای اندیشه ی سبز اندیشیمان سفید باشد تا بتوانیم دیگر اندیشه های رنگی را بپذیریم.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد